November 2022 krijg ik de aanmelding van een echtpaar dat graag wil stoppen met roken met behulp van telefonische coaching.

Voor het pregesprek bel ik als eerste de vrouw van het stel, Marian van midden 50. Na een korte kennismaking en uitleg over het traject komt al snel ter sprake dat het echt nodig is dat ze beiden stoppen. Na een auto-ongeluk, gelukkig niet ernstig, werd bij hun zoon van 25 na een scan beginnende COPD vastgesteld. Hun zoon is direct gestopt met roken. COPD is iets waar het gezin meer dan genoeg van weet, want Peter heeft al jaren COPD.

Later op de dag spreek ik ook Peter, hij is halverwege de 60, voor het pregesprek. Peter geeft aan al jaren COPD te hebben. Hij heeft verschillende puffers in huis en gebruikt die een keer of 18 per dag. Hij is afgekeurd. Hij kan niet meer werken. Eigenlijk kan hij sowieso niet veel meer door de COPD. Hij is altijd thuis en altijd benauwd. Peter leeft – en slaapt dus ook – beneden. Naar boven gaan lukt niet meer. Hij heeft geen hobby’s of iets om voor afleiding te zorgen. De enige afleiding die hij op dit moment heeft is op de bank zitten, roken en verder niets. Op bezoek gaan of bezoek ontvangen is kost ook teveel energie. Energie die hij dan liever besteedt aan vrouw, kinderen en kleinkinderen. Peters benauwdheid is ook aan de telefoon duidelijk hoorbaar. Peter kan geen hele zin achter elkaar uitspreken. Hij moet tussen iedere paar woorden letterlijk op adem komen. Een gesprek voeren kost hem enorm veel energie. Vandaar ook de keuze om ieder afzonderlijk dit traject te volgen.

Als de eerste sessie voor beiden achter de rug is bestel ik nicotine vervangende middelen. In de tweede sessie bespreken we het gebruik van de pleisters en zuigtabletten en plannen we de datum voor de eerste rookvrije dag; dat wordt 6 december. Dan kan eerst Sinterklaas gevierd worden met de kleinkinderen en kunnen Marian en Peter zich daarna vol storten op het stopproces. Zo ver komt het niet….

In de nacht van 3 op 4 december wordt Peter met een longaanval opgenomen in het ziekenhuis. Hij is zo vreselijk benauwd wakker geworden en heeft Marian wakker gebeld. 112 wordt gebeld en Peter moet direct mee naar het ziekenhuis. Zijn situatie is zo serieus dat ze niet veel later bij Peter hadden moeten aankomen. Marian heeft in alle hectiek de eerste nicotinepleister bij hem opgeplakt. Hij gaat met nicotinepleister en al richting het ziekenhuis. Uiteindelijk blijft Peter een aantal weken in het ziekenhuis.

Ik spreek Peter pas weer een week of 3 na zijn longaanval. Hij is dan net weer een paar dagen thuis en begint weer een beetje bij te komen. Hij is dan ook 3 weken rookvrij. Deze aanval heeft voor een kickstart bij het stoppen gezorgd. Peter is zich rot geschrokken van deze aanval. Als ik hem aan de telefoon heb is het verschil al zo overduidelijk hoorbaar. Hij kan, ondanks dat hij nog aan het aansterken is, hele zinnen achter elkaar uitspreken. Hij praat zacht, maar klinkt al veel minder benauwd. Het rookvrij blijven gaat hem eigenlijk ook heel goed af. Peter heeft af en toe een lastig moment, maar die momenten zijn prima te handelen.

Als ik hem aan de telefoon heb is het verschil al zo overduidelijk hoorbaar. Hij kan, ondanks dat hij nog aan het aansterken is, hele zinnen achter elkaar uitspreken. Hij praat zacht, maar klinkt al veel minder benauwd. Het rookvrij blijven gaat hem eigenlijk ook heel goed af. Peter heeft af en toe een lastig moment, maar die momenten zijn prima te handelen.

De laatste keer dat ik Peter spreek in het stoptraject is hij inmiddels 9 weken rookvrij. Ik heb een compleet andere man aan de telefoon. Hij praat, hij praat veel, hij lacht, hij maakt geintjes en hij is blij! Peter gebruikt nog maar één puffer maximaal een keer of 4 per dag. En dat zijn momenten waarop hij zich fysiek meer in moet zetten. Hij verteld trots dat hij zelf de trap weer op kan lopen, zich boven kan douchen en aankleden en dan ook weer zonder pauze te hoeve nemen naar beneden toe kan. De schade van de COPD zal niet meer verbeteren, maar de kwaliteit van Peters leven is enorm toegenomen alleen al door het stoppen met roken.

Soms heb je (s)Toppers die je bij blijven en dit stel zijn van die Toppers. Zo af en toe hebben we nog contact en ik kan dan ook heel trots melden dat ze alle drie nog altijd rookvrij zijn!

Zoals ze zelf zeggen “Het gaat gewoon keigoed!”

PS. Wil je ook graag begeleiding bij het stoppen met roken neem dan contact met me op. Via je zorgverzekering kun je een keer per jaar een stoptraject volgen dat volledig gedekt wordt door je verzekering. Nooit geschoten is altijd mis!